Hortiterapia i inne formy kontaktu z przyrodą jako wsparcie wychowawcze w pandemijnych (i nie tylko) czasach

Celem artykułu jest analiza różnorodnych form kontaktu z przyrodą w perspektywie możliwości uzyskania wsparcia wychowawczego w (post)pandemijnej codzienności. Do najważniejszych wyzwań wychowawczych zaliczono w szczególności: cyfrowe przemęczenie i związane z nim pogorszenie stanu afektywnego, a także pogorszenie kondycji psychicznej w wyniku doświadczeń pandemijnych. Środkami stanowiącymi odpowiedź na te wyzwania współczesności są różne formy kontaktu człowieka z przyrodą, m.in.: leśne kąpiele, terapia ornitologiczna, hortiterapia, parki terapeutyczne, sylwoterapia, chromoterapia, litoterapia. W wyniku badawczych poszukiwań wykazano, że kontakt człowieka z przyrodą ma walor terapeutyczny, w wymiarze fizycznym i psychologicznym, jednostkowym i społecznym. Bezpieczne i uważne bycie z sobą, którego można doświadczać za sprawą kontaktu z przyrodą, jest warunkiem koniecznym do wpierającego i bezpiecznego bycia w relacji wychowawczej z drugim człowiekiem.

The aim of this article is to analyse various forms of contact with nature in the perspective of the possibility of obtaining educational support in (post)pandemic everyday life. The most important educational challenges include in particular: digital fatigue and the related deterioration of affective state, as well as deterioration of the mental condition as a result of the pandemic experience. The way to respond to those contemporary challenges are various forms of contact with nature, such as: forest baths, ornithological therapy, hortitherapy, therapeutical parks, sylvotherapy, chromotherapy, lithotherapy. As a result of research, it was shown that our contact with nature has a therapeutic value in terms of physical and psychological, individual and social perspective. Being safe and attentive with oneself, is a necessary condition for a supportive and safe relationship with other people.