W artykule została zaprezentowana problematyka odpowiedzialności odszkodowawczej zwierzchnika za szkody wyrządzone przy leczeniu przez podwładnego. Analiza podjętej problematyki została przeprowadzona przede wszystkim przez pryzmat wypowiedzi orzecznictwa z wykorzystaniem analizy historyczno-porównawczej. Praktyka sądowego stosowania prawa w Polsce doprowadziła do ukształtowania się linii orzeczniczej, która za podstawę odpowiedzialności podmiotów leczniczych za szkody wyrządzone przez lekarzy przyjmuje art. 430 Kodeksu cywilnego. Problematyka dotycząca odpowiedzialności szpitala za czynności lekarza podejmowane przy diagnozie i leczeniu sięga czasów obowiązywania Kodeksu zobowiązań, i przyjętej wówczas koncepcji odpowiedzialności podzielonej. Skutkiem ujednolicenia odpowiedzialności Skarbu Państwa na gruncie d. art. 417 k.c. jest współcześnie m.in. usankcjonowanie pozycji lekarza jako podwładnego podmiotu leczniczego, i to pomimo jego samodzielności przy wykonywaniu zawodu. Lekarz zawsze wówczas, gdy wykonuje czynności „na rzecz” albo „w interesie” podmiotu leczniczego działa jako jego podwładny. Taką praktykę stosowania prawa należy uznać za korzystną dla poszkodowanych, którzy łatwiej mogą uzyskać świadczenie odszkodowawcze od podmiotu leczniczego i nie muszą wykazywać, który spośród członków personelu medycznego doprowadził do wyrządzenia im szkody.
The article presents the issue of the superior’s liability for injury caused by subordinates during treatment. The issues raised are analysed primarily through the prism of the case law, using also historical analysis. The practice of judicial application of law in Poland has led to the formation of a line of case law which adopts Article 430 of the Civil Code as the basis for the liability of medical facilities for injury caused by medical doctors. Problems regarding the hospital’s responsibility for a doctor’s activities during diagnosis and treatment date back to the time of the Code of Obligations and the concept of shared liability, which was adopted then. Modern jurisprudence sanctions the position of a medical doctor as a subordinate of a medical facility, despite the doctor’s independence in the practice of the profession. A medical doctor always acts as a subordinate of a medical facility when he/she performs activities “for” or “on behalf of” the medical facility. This practice of applying the law should be considered beneficial for the aggrieved persons who sue the medical facility for compensation, because they are able to obtain it more easily and do not need to demonstrate who among the medical staff has caused their injury.
Data udostępnienia | 5 gru 2022, 14:05:07 |
---|---|
Data mod. | 5 gru 2022, 14:05:07 |
Dostęp | Publiczny |
Aktywnych wyświetleń | 0 |