Aspekt wolicjonalny zamiaru bezpośredniego i ewentualnego : rozważania na tle kwalifikowanych typów przestępstwa zabójstwa

Celem niniejszej pracy jest analiza sposobu dokonywania przez polskie sądy okręgowe ustaleń w zakresie strony podmiotowej czynów zabronionych pod groźbą kary określonych w art. 148 § 2 i 3 Kodeksu karnego. Poczynione w pracy ustalenia zostały oparte na wynikach badania aktowego przeprowadzonego w Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości w  ramach projektu badawczego pt. „Zabójstwa kwalifikowane w  Kodeksie karnym z 1997 r. – naukowa i sądowa wykładnia znamion kwalifikujących”. Analiza empiryczna została jednak uzupełniona za pomocą analizy problematyki strony podmiotowej czynu zabronionego pod groźbą kary z perspektywy teoretycznej. W wyniku przeprowadzonych analiz ustalono m.in., że problematyka strony podmiotowej czynu zabronionego pod groźbą kary, konkretniej zaś – definiowanie i ustalanie granic poszczególnych postaci strony podmiotowej czynu zabronionego pod groźbą kary – nie stanowi zazwyczaj przedmiotu rozważań sądów okręgowych. W większości spośród przeanalizowanych orzeczeń (a w zasadzie – uzasadnień tych orzeczeń) sądy okręgowe –  przy analizie strony podmiotowej popełnionych przez sprawców czynów zabronionych pod groźbą kary – ograniczyły się wyłącznie do przywołania treści art. 9 § 1 k.k., zgodnie z którym czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, tj. chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia na to się godzi.