Pirackie sieci edukacyjne, korporacyjna kontrola i odwrócony panoptykon : o nieziszczonej obietnicy pandemii

W tekście poruszam dwie kwestie. Pierwsza dotyczy edukacyjnego wymiaru pandemii w przestrzenie społecznej. Druga dotyczy możliwości jakie otwiera pandemia przed edukacją akademicką. Uważam, że pandemia mogła stanowić postępową lekcję oraz dać impuls do prodemokratycznej zmiany zarówno społecznej jak i dotyczącej zinstytucjonalizowanej edukacji. Lekcja ta jednak nie została odrobiona, a sama pandemia wykorzystana do intensyfikacji autorytarnych tendencji w łonie (post)neoliberalnego świata.

There are two issues in the article. The first concerns the educational dimension of the pandemic in social spaces. The second issue is about the possibility that the pandemy opens up for academic education. I believe that the pandemic crisis could have provided a progressive lessons and an impetus for a pro-democratic change, both in society and in institutionalized education. However, this lesson has not been learnt, and the pandemic itself has been used to intensify authoritarian tendencies in the womb of the (post)neoliberal world.