Obligatoryjne raportowanie a przesłanki budżetowania projektów w kontekście zarządzania fundacją

Zmiany legislacyjne, które zachodzą w zakresie sprawozdawczości finansowej od 2014 roku, spowodowały częściową harmonizację obligatoryjnego raportowania realizowanego przez fundację. Umożliwiły jednocześnie efektywniejszą realizację zewnętrznej funkcji informacyjnej. W dalszym ciągu marginalizowane są jednak potrzeby zarządcze. Podstawowym celem referatu jest przedstawienie obowiązkowej sprawozdawczości i przesłanek fakultatywnego budżetowania projektów w perspektywie zaspokajania potrzeb informacyjnych zarządzających fundacją. Teoretyczny i aplikacyjny charakter pracy skutkował wykorzystaniem metod: indukcji i dedukcji, analizy aktów prawnych i raportów oraz dydaktycznego i praktycznego doświadczenia autora. Przeprowadzone rozważania pozwoliły na sformułowanie wniosku, iż realizowane obowiązkowe raportowanie odznacza się niską efektywnością, co stanowi główną przesłankę fakultatywnego wykorzystania budżetowania projektów, którego istota i forma koresponduje z podstawowymi atrybutami fundacji.

Legislative changes, which has been taking place in financial reporting since 2014 cause partial harmonization of obligatory reporting conducted by the foundation. They support at the same time the realization of external information function. However, managerial needs are still marginalized. The main aim of the article is to present mandatory reporting and premises of facultative project budgeting in the perspective of meeting managers’ information needs. The theoretical and practical feature of the article causes that considerations were based on: methods of induction and deduction, analysis of legal acts and reports as well as empirical and didactic experiences. The considerations undertaken in the article enabled the author to conclude that low-efficient obligatory reporting was a fundamental premise of using facultative project budgeting, which essence and form were relative to the attributes of foundation.