Ponownie w sprawie zakresu odpowiedzialności karnej osoby nieletniej według Kodeksu karnego z 1997 r. (zagadnienie form popełnienia czynu zabronionego) : uwagi o metodzie rozwiązania problemu

In the Polish criminal law it is an issue which causes far-reaching interpretation discrepancies what the scope of criminal acts is for whose commission a minor can be held liable according to general principles specifi ed in the Criminal Code. In this paper a solution is presented based on a derivational conception of statutory interpretation. Application of this conception leads to the conclusion that the scope of such acts is only limited to those behaviours that in Polish criminal law are referred to as direct perpetration. Therefore, the possibility is rejected of holding a minor criminally liable according to the principle laid down in the Polish Criminal Code if they commit other criminal acts, in particular in case of organising the perpetration of an offence; directing a person to commit an offence; inciting; aiding and abetting; attempted offence.

W polskim prawie karnym kwestią wywołującą daleko idące rozbieżności interpretacyjne jest zakres czynów zabronionych z tytułu popełnienia których osobę nieletnią można pociągnąć do odpowiedzialności na zasadach określonych w Kodeksie karnym. W niniejszym opracowaniu przedstawiono jej rozwiązanie w oparciu o derywacyjną koncepcję wykładni prawa. Zastosowanie tej koncepcji zaowocowało wnioskiem, że zakres owych czynów ogranicza się wyłącznie do zachowań określanych w polskim prawie karnym jako sprawstwo wykonawcze. Tym samym odrzucono możliwość pociągnięcia osoby nieletniej do odpowiedzialności na zasadach określonych w polskim Kodeksie karnym w przypadku dopuszczenia się przez nią innych czynów zabronionych, w szczególności sprawstwa kierowniczego, sprawstwa polecającego, podżegania, pomocnictwa i usiłowania.