Propozycja nowelizacji art. 12 Kodeksu karnego i sprzężona z nią propozycja nowelizacji art. 115 k.k.

W artykule zaproponowano zmianę brzmienia art. 12 Kodeksu karnego. Główną zmianą objęto warunek „krótkich odstępów czasu”, proponując w jego miejsce warunek „krótkiego odstępu czasu”. Takie ujęcie znajduje bowiem głębokie uzasadnienie aksjologiczne, wyrażające się w odrzuceniu możliwości uznania za jeden ciągły czyn zabroniony zachowań realizowanych na przestrzeni wielu lat. W sformułowanej propozycji zaakcentowano również – poprzez użycie formuły „ciągły czyn zabroniony” – że struktura, o której wypowiada się ustawodawca w art. 12 Kodeksu karnego, jest nie typem czynu zabronionego wzbogaconym o znamię ciągłości, lecz swoistą wielością czynów zabronionych. Względy aksjologiczne legły też u podstaw zarekomendowania nadto rozwiązania przyznającego sądowi kompetencję do nadzwyczajnego obostrzenia kary w przypadku ciągłego czynu zabronionego. Z kolei powody odwołujące się do postulatu pewności prawa wymusiły propozycję zdefi niowania w Kodeksie karnym krótkiego odstępu czasu.

This article suggests a change of the wording of Article 12 of the Criminal Code. The main change is replacement of the condition of ‘short time intervals’ with ‘a short time interval’. Such an approach has a sound axiological justifi cation, because it rejects the possibility of considering acts that took place in the span of many years as constituting a single continuous offence. The proposal places also emphasis – by using the formula of ‘continuous offence’ – that the structure referred to in Article 12 of the Criminal Code is not so much an offence plus an additional feature of continuity, but rather a multitude of offences. Axiological considerations underpin also the recommendation to adopt a solution whereby the court has the power to impose an extraordinarily aggravated penalty for a continuous offence. On the other hand, the need to ensure certainty of the law requires the short time interval to be defined in the Criminal Code.