Przejawy intertekstualności w rozprawie sądowej

Celem artykułu jest przedstawienie zjawiska intertekstualności jako stałego elementu rozprawy sądowej. Intertekstualność zostanie ukazana jako zjawisko współtworzące zarówno wzorzec normatywny, jak i uzualny rozprawy sądowej postrzeganej jako złożone zdarzenie komunikacyjne. Analiza intertekstualności zostanie dokonana na podstawie normatywnych źródeł wzorca gatunkowego rozprawy sądowej, jak również materiału badawczego pozyskanego w drodze obserwacji uczestniczącej. Przywołane w artykule przykłady będą odgrywały rolę ilustrującą te działania i zdarzenia komunikacyjne związane z intertekstualnością, które stanowią przejaw: (1) realizacji wzorca normatywnego rozprawy sądowej; (2) działań kształtowanych w drodze praktyki postępowania; (2) przekroczenia wzorca normatywnego. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na aspekt strukturalny i funkcjonalny tych przejawów intertekstualności, które kształtowane są w drodze praktyki postępowania.