Psychological characteristics versus swallowing and speech rehabilitation efficiency in patients after oral cavity cancer excision

Introduction: Personality traits of the patients surgically treated due to oral cancer form anxiety and depression levels associated with body deformation, as well as life quality during illness, and they are also associated with life span of the patients. It is purposeful to take personality traits into account during treatment management and rehabilitation of the patients. The aim of work is to recognize the association between personality traits and functional rehabilitation course in the patients treated due to oral cancer.

Materials and methods: 100 patients (W – 42, M – 58; 55.78 ±11.68 years) surgically treated due to oral cavity squamous carcinoma. Patients participated in the rehabilitation of oral functions. Wound healing course, postoperative facial deformity, breathing, swallowing, and speech were assessed in relation to “self-image”, “body image”, and “the level of acceptance of the disease” according to the Adjective Check List ACL-37, Body Cathexis Scale, and Illness Acceptance Scale after 2, 4, and 12 weeks post-surgically.

Results: Greater swallowing efficiency after 4 weeks post-surgically was present in patients with a stronger need for order and endurance. Patients who achieved greater speech efficiency in the 4th week post-surgically accepted their illness in a greater part. Patients in whom post-surgical deformity was greater showed lesser intensity in: achievements, domination, endurance, self-exposure, spontaneity in interpersonal contacts. These patients are characterized with lower self-reliance and greater need for counselling.

Conclusions: Different personality traits of patients at different stages of rehabilitation are of importance. Patients with greater post-surgical deformities need special support. Psychological assessment simplifies the selection of the rehabilitating patients who need particular support in the range of building motivation for functional rehabilitation, and developing social skills which simplify illness adaptation.

Wstęp: Cechy osobowości chorych operowanych z powodu nowotworu jamy ustnej kształtują poziom lęku i depresji związanych z deformacją ciała oraz jakość życia w chorobie, a także są związane z czasem przeżycia chorych. Konieczne jest ich uwzględnianie przy planowaniu leczenia oraz rehabilitacji osób chorych. Celem pracy było poznanie związku między właściwościami osobowościowymi a przebiegiem rehabilitacji czynnościowej u chorych leczonych z powodu nowotworu jamy ustnej. 

Materiały i metody: W badaniu wzięło udział 100 chorych, 42 kobiety i 58 mężczyzn (55,78 ±11,68 lat) operowanych z powodu raka płaskonabłonkowego jamy ustnej. Chorzy uczestniczyli w rehabilitacji funkcji jamy ustnej. Oceniano przebieg gojenia, zniekształcenie pooperacyjne twarzy, sprawność oddychania, połykania i mowy w odniesieniu do „obrazu siebie”, „obrazu ciała” i „poziomu akceptacji choroby” wg Adjective Check List ACL-37, Body Cathexis Scale i Illness Acceptance Scale po upływie 2, 4 i 12 tyg. od zabiegu operacyjnego.

Wyniki: Większą sprawność połykania po upływie 4 tyg. od operacji uzyskiwały osoby cechujące się silniejszą potrzebą porządku i wytrwałości, większą sprawność mowy – osoby, które bardziej akceptowały chorobę. Pacjenci, u których poziom zniekształcenia pooperacyjnego był większy, ujawnili mniejsze natężenie wybranych potrzeb: osiągnięć, dominacji, wytrwałości i ujawniania siebie, jak również mniejszą spontaniczność w kontaktach interpersonalnych. Osoby te miały mniejsze zaufanie do siebie i większą potrzebę uzyskania porady w celu dokonania zmian w życiu.

Wnioski: Na różnych etapach rehabilitacji znaczenie mają odmienne właściwości osobowości pacjentów. Szczególnego wsparcia wymagają chorzy doświadczający większego zniekształcenia pooperacyjnego. Ocena psychologiczna ułatwia wyłonienie z grupy rehabilitowanych chorych osób wymagających silniejszego wsparcia w zakresie budowania motywacji do rehabilitacji czynnościowej oraz rozwijania umiejętności społecznych ułatwiających adaptację do choroby.