Czynniki socjodemograficzne, kliniczne i poczucie własnej skuteczności a zindywidualizowana ocena znaczenia choroby przewlekłej

Wstęp: Subiektywna ocena znaczenia choroby wzbudza określone emocje, uruchamia odpowiednią motywację i strategie radzenia sobie, które sprzyjają bądź utrudniają proces leczenia i adaptacji oraz prognozowanie przebiegu choroby. Postanowiono zweryfikować zależności między wybranymi czynnikami psychospołecznymi a oceną znaczenia przewlekłej choroby.

Materiał i metoda: W skład grupy badawczej weszło 118 pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego (SMRR), a do grupy odniesienia – 61 osób z cukrzycą typu 2.

Wyniki: Przewlekle chorych pacjentów istotnie statystycznie różnicuje ocena znaczenia choroby jako korzyści oraz jako przeszkody. Analiza wyników uzyskanych przez pacjentów z SMRR pokazała, że płeć, wykształcenie, niepełnosprawność i poczucie własnej skuteczności są statystycznie istotnie powiązane z oceną znaczenia własnej choroby.

Wnioski: Przeprowadzone badanie wskazuje, że czynniki psychospołeczne są powiązane ze zindywidualizowaną oceną znaczenia choroby przewlekłej. Uzyskane wyniki dowodzą konieczności dokonywania diagnostycznej oceny znaczenia indywidualnie nadawanego swej chorobie, wyznaczając tym samym kolejne etapy terapii ukierunkowanej na poprawę jakości życia osób chorych. Porównanie z grupą odniesienia uwidoczniło specyfikę zależności stwierdzonych wśród osób z SMRR, co potwierdza wartość indywidualnego podejścia diagnostyczno-terapeutycznego.