Wiara Kościoła i wiara osoby

Pozorny konflikt wiary osoby i wiary Kościoła należy ukazywać oraz wyjaśniać w kontekście wcześniejszego, właściwego Oświeceniu, konfliktu wiary i rozumu, na który nakłada się konflikt wiary i woli człowieka, sprowadzonej – niesłusznie – tylko do możliwości wybierania. Kluczowym problemem jest tu osoba ludzka, która przez swoje strukturalne złożenie – niedostępne tylko w wymiarze antropologii – okazuje się nie tylko trudnością, ale przede wszystkim większą potencjalnością, możliwością. Podstawowym jej atrybutem jest rozwiązywanie konfliktu – całkiem realnego – między jednostką a społecznością, co pozwala tworzyć wspólnotę. Ta umiejętność, pochodząca ze stworzenia, w misterium paschalnym Jezusa uzyskuje nowe dowartościowanie w Duchu Świętym, odnoszącym wierzących do Communio w Bogu, przez co wspólnota wiary osób ludzkich jest wejściem we wspólnotę z Trójjedynym Bogiem (wertykalnie), jako podstawą wspólnoty Kościoła w wymiarze horyzontalnym.

An ostensible conflict of faith of a person and the faith of the Church should be shown and explained in the context of the earlier, characteristic for the Enlightenment, conflict of the faith and mind, overlapped by conflict of faith and will of man, wrongly reduced – only to the opportunity to choose. The key problem is here the human person, who by his structural complexity – impenetrable only in the dimension of anthropology – appears not only a difficulty, but most of all a greater potential, possibility. His basic attribute is conflict solving – a completely real – between an individual and the society, which allows to create a community. This competence, originating from the creation, in the paschal mystery of Jesus receives a new value in the Holy Spirit, referring the believers to Communio in God, which makes the community of faith of humans an entrance into a community with the Trisingle God (vertically), as the basis of the community of Church in the horizontal dimension.