The need to establish an EU ombudsman for migrants as a consequence of administrative decentralisation

In recent years, the humanitarian management of migration has become a challenge for the European Union. Pursuant to the treaty provisions on shared competences within the Area of Freedom, the European Union largely complies with the norms of migration law, which are subsequently implemented into the laws of the Member States. As claimed by the paper, the protection of migrants’ fundamental rights is not ensured effectively due to the decentralisation of competences for protective actions between a plethora of administrative institutions and bodies of the EU and of member states insofar as they implement the EU law. The paper analyses the fundamental rights guarantees operating in the EU system, with a particular focus on guarantees for the protection of the fundamental rights of migrants. The main body of the paper explores the issue of dispersion of competences regarding migrant rights protection measures between different EU bodies, with most of them vested with limited powers to adopt protective measures (the EU Agency for Fundamental Rights, the Consultative Forum under the EU Asylum Agency). The analysis conducted clearly indicates the need to strengthen existing guarantees in primary and secondary law for the protection of migrants’ rights in terms of their implementation and execution by both the EU and national administrations. The establishment of the EU Ombudsman for the Protection of Migrant Rights, with specific powers, functions and duties, would definitely remedy this situation and facilitate harmonisation of protective actions in the European Union and standardisation of administrative procedures in Member States.

Humanitarne zarządzanie migracjami w ostatnich dekadach staje się wyzwaniem dla Unii Europejskiej. W związku z traktatowymi postanowieniami o kompetencjach dzielonych w ramach Przestrzeni Wolności, Unia Europejska w dużym stopniu stanowi normy prawa migracyjnego, implementowane następnie do prawa państw członkowskich. Zgodnie ze stawianą w artykule tezą, zapewnianie ochrony praw podstawowych migrantom nie jest w pełni skuteczne, poprzez swoiste rozproszenie kompetencji do działań ochronnych na różne instytucje i organy administracyjne Unii, jak również państw członkowskich w zakresie, w jakim implementują one prawo Unii. Artykuł poddaje analizie gwarancje praw podstawowych funkcjonujące w systemie UE, ze szczególnym uwzględnieniem gwarancji ochrony praw podstawowych migrantów. Kluczowa część artykułu wskazuje na problem swoistego rozproszenia kompetencji w zakresie środków ochrony praw migrantów pomiędzy różne organy UE, w większości niewyposażone w twarde kompetencje ochronne (Agencja Praw Podstawowych UE, Forum Konsultacyjne działające przy Agencji UE ds. Azylu). Przeprowadzona analiza wskazuje jednoznacznie na konieczność wzmocnienia istniejących w prawie pierwotnym i wtórnym gwarancji ochrony praw migrantów na poziomie ich implementacji i realizacji, zarówno przez administrację unijną, jak też krajową. Remedium dla harmonizacji działań ochronnych i standaryzacji procedur administracyjnych w państwach członkowskich byłoby ustanowienie w systemie prawa unijnego specjalnego organu administracji – unijnego Ombudsmana ds. ochrony praw migrantów.

En los últimos años, la gestión humanitaria de la migración se ha convertido en un reto para la Unión Europea. De conformidad con las disposiciones de los tratados sobre competencias compartidas en el espacio de libertad, la Unión Europea establece en gran medida las normas del Derecho de migración, que luego se incorporan a las legislaciones de los Estados miembros. Como se argumenta en el artículo, la protección de los derechos fundamentales de los migrantes no está garantizada de manera efectiva debido a la descentralización de las competencias en materia de acción protectora entre una serie de instituciones y órganos administrativos de la UE y de los Estados miembros en la medida en que aplican la normativa de la UE. El artículo analiza las salvaguardias de los derechos fundamentales que operan en el sistema de la UE, con especial atención a las salvaguardias para la protección de los derechos fundamentales de los migrantes. La parte principal del artículo examina la dispersión de competencias en materia de medidas de protección de los derechos de los migrantes entre los distintos organismos de la UE, la mayoría de los cuales tienen competencias limitadas para adoptar medidas de protección (Agencia de Derechos Fundamentales de la UE, Foro Consultivo en el seno de la Agencia de Asilo de la UE). El análisis realizado señala sin lugar a dudas la necesidad de reforzar las salvaguardias existentes en el derecho primario y derivado para la protección de los derechos de los inmigrantes en lo que se refiere a su aplicación y cumplimiento tanto por parte de la UE como de las administraciones nacionales. La creación de una institución de Defensor del Pueblo de la UE para la protección de los derechos de los inmigrantes, dotada de competencias, funciones y obligaciones específicas, pondría definitivamente remedio a esta situación, facilitaría la armonización de las medidas de protección en la Unión Europea y normalizaría los procedimientos administrativos en los Estados miembro.

Die humanitäre Migrationssteuerung hat sich in den letzten Jahrzehnten zu einer Herausforderung für die Europäische Union entwickelt. Aufgrund der vertraglichen Bestimmungen über die geteilten Zuständigkeiten innerhalb des Raums der Freiheit legt die Europäische Union weitgehend die Normen des Migrationsrechts fest, die anschließend in die Gesetze der Mitgliedstaaten umgesetzt werden. Die in dem Artikel aufgestellte These lautet, dass der Schutz der Grundrechte von Migranten nicht in vollem Umfang wirksam ist, da eine Art Streuung der Zuständigkeiten für Schutzmaßnahmen auf die verschiedenen Institutionen und Verwaltungsorgane der Europäischen Union sowie auf die Mitgliedstaaten erfolgt, soweit diese das Unionsrecht umsetzen. Der Artikel analysiert die Grundrechtsgarantien im EU-System, mit besonderem Augenmerk auf die Garantien für den Schutz der Grundrechte von Migranten. Der wichtigste Teil des Artikels verweist auf das Problem einer Art von der Zersplitterung der Zuständigkeiten im Bereich der Maßnahmen zum Schutz der Rechte von Migranten zwischen verschiedenen EU-Organen, von denen die meisten nicht mit harten Schutzkompetenzen ausgestattet sind (die EU-Agentur für Grundrechte, das bei der EU-Asylagentur tätige Konsultationsforum). Die durchgeführte Analyse zeigt deutlich, dass die bestehenden Garantien im Primär- und Sekundärrecht zum Schutz der Rechte von Migranten auf der Ebene ihrer Umsetzung und Durchführung sowohl durch die EU als auch durch die nationalen Verwaltungen verstärkt werden müssen. Ein Hilfsmittel zur Harmonisierung der Schutzmaßnahmen und zur Vereinheitlichung der Verwaltungsverfahren in den Mitgliedstaaten wäre die Einrichtung einer speziellen Verwaltungsstelle im EU-Rechtssystem - eines EU-Bürgerbeauftragten für den Schutz der Rechte von Migranten.

Гуманитарное управление процессом миграции в последние десятилетия становится проблемой для Европейского союза. В силу договорных положений о совместных полномочиях в рамках Зоны свободы, Европейский союз в значительной степени формирует нормы миграционного права, которые впоследствии имплементируются в законодательство государств-членов. Согласно тезису, выдвинутому в статье, обеспечение защиты основных прав мигрантов не является в полной мере эффективным из-за своеобразного распыления сферы компетенции по защите прав между различными институтами и административными органами Союза, а также государства- ми-членами в той мере, в какой они имплементируют право ЕС. В статье проводится анализ гарантий основных прав, действующих в системе ЕС, и особое внимание уделяется гарантиям защиты основных прав мигрантов. Ключевая часть статьи указывает на проблему своеобразного распыления сферы компетенции в области мер по защите прав мигрантов между различными органами ЕС, большинство из которых не наделены жесткими защитными полномочиями (Агентство ЕС по основным правам, Консультативный форум, действующий при Агентстве ЕС по вопросам убежища). Проведенный анализ однозначно указывает на необходимость усиления существующих в первичном и вторичном законодательстве гарантий защиты прав мигрантов на уровне их импле- ментации и соблюдения, как органами ЕС, так и национальной администрацией. Средством согласования мер защиты и стандартизации административных процедур в государствах-членах может стать создание в правовой системе ЕС специального административного органа — Омбудсмена ЕС по защите прав мигрантов.