Ulga na dzieci – analiza konstrukcji prawnej oraz przegląd orzecznictwa sądowego

Ulga na dzieci jest ulgą podatkową w podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem artykułu było przybliżenie tej preferencji podatkowej. Autorzy, dokonując szczegółowej analizy odnośnych przepisów prawnych oraz przeglądu orzecznictwa sądowego, podjęli próbę oceny, czy ulga na dzieci realizuje założenia, jakie przyświecały ustawodawcy przy jej wprowadzeniu. W podsumowaniu wskazano cztery mankamenty ulgi na dzieci: 1. Ulga dostępna jest jedynie dla podatników rozliczających podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych. 2. Prawo do ulgi przy wychowywaniu jednego dziecka uzależnione jest od kryterium dochodowego, które od 2013 roku nie było waloryzowane. 3. Wartość ulgi na dzieci jest znikoma, a jej wysokość nie zmieniła się od 2015 roku. 4. Prawa do ulgi nie mają osoby sprawujące faktyczną opiekę nad niespokrewnionymi, pełnoletnimi osobami wymagającymi takiej opieki z uwagi na wąskie rozumienie obowiązku alimentacyjnego. Autorzy sformułowali propozycje rozwiązania ww. mankamentów. W opracowaniu jako podstawową metodę badawczą zastosowano metodę dogmatyczno-prawną obejmującą analizę aktów prawnych, literatury przedmiotu oraz orzecznictwa sądów.

The child tax credit is a tax relief under the Polish Personal Income Tax system. The purpose of this paper is to present this tax preference. Authors try to reach this objective by a detailed analysis of relevant legal provisions and jurisprudence. The main thesis of the article is that the child tax credit could have a positive impact on the birth rate in Poland provided that certain changes are introduced. In our conclusions we identify four shortcomings of the child tax credit: 1) the child tax credit is available only for taxpayers who pay PIT on general terms; 2) the child tax credit for only one child depends on the income criterion which has not been indexed since 2013; 3) the value of the child tax credit is negligible and its amount has not changed since 2015; 4) taxpayers who care for unrelated, disabled and adult persons do not have the right to the child tax credit because of the tax authorities’ narrow understanding of the maintenance obligation.  Authors formulate proposals for solutions of the said shortcomings. An analysis of legal acts,
relevant literature and court decisions is the primary research method employed in this paper.